Düşünceliydi. Sorun çoktu. Ne şart ve koşulda olursa olsun ideallerine ulaşabilmek için kararlılığından vazgeçmemeliydi. Aslına bakılırsa birçok kez başkaları için kendini zora sokup sıkıntılar çektiği oluyordu ancak bu onun kişiliği gereği çok da mühim değildi. İnsancıldı. Her insan gibi kendince doğru ve yanlışları vardı ve her insan gibi hatalar yapma ihtimali de vardı.Bazen çok kızıyordu kendine. Hayatın çok uzun ama aynı zamanda çok hızlı geçen bir olgu olduğu düşüncesindeydi. İnsanlar hangi şart ve koşulda yaşarsa yaşasın ve ömrü ne kadar uzun veya kısa olursa olsun, belirli bir olgunluk çağına gelmiş ve belirli bir kişiliği oluşmuş herkes diğer insanlar için bir şeyler yapabilirdi onun değer yargılarına göre...

Hayat denen yolculukta iyi veya kötü birçok şey gelebilirdi insanların başına! Her olumsuzlukta hayata küsmek yada kendine inancını yitirmek doğru bir yaklaşım değildi.Tabii ki her üzücü, kötü olay onu da yıpratıyordu. Pes etmeyi birkaç kez denedi aslında. Ancak bu hayata bakış açısına ters düşmekteydi. Onun birşeyler başarabileceğine inancı olan insanlar vardı etrafında. Kendi adına pes etmek gibi bir düşüncesi olsa bile ona inanan insanların inancını kırmamak adına bu düşüncesini sonsuza dek rafa kaldırdı ve her ne pahasına olursa olsun ona inanan insanlar ile birlikte son nefesine kadar ideallerinin peşinde koşmaya karar verdi..