Türk Hava Kurumu’na uyduruk sebeplerle kayyum atandı.

Atanır atanmaz işe koyulup THK’nın taşınmazlarını satışa çıkardı.Sebep?

Sebep yok, imamın talimatı var.

Eşek kadar adam THK’nın başkanlık koltuğa oturup utanmadan cami hademeliği yapıyor (Kayyum’un diğer anlamı “Cami Hademesi”.)

Aynaya bakıp “ ben ne kadar omurgasızım ki bir koltuk ve üç kuruş ücret uğruna kendimi rezil ediyorum” demiyor.

Benim ki de laf yani, tabi diyemez. Çünkü liyakatla değil itaatle oturmuş o koltuğa.

İmamın da hademenin de derdi diğer Cumhuriyet Kurumlarını ortadan kaldırdıkları gibi THK’nu da ortadan kaldırmak.

Öyle bir kurum ki, Atatürk’ün “manevi kızı” Sabiha Gökçen’in “Atatürk’ün İzinde Bir Ömür Böyle Geçti” kitabında kurumla ilgili aktardığı olay unutulacak gibi değil :

“İsmet İnönü bir gün yorgun ve sinirli bir halde Çankaya’ya çıkıyor.

Kahveden sonra Atatürk soruyor:

– Hayrola İsmet ? Sende bir fevkaladelik var bugün… Ne oldu ? Neye sinirlendin? – Türk Hava Kurumu’nun toplantısı vardı da…

– Eee, ne olmuş varsa?

– Fuat beyi (THK Başkanı) epey terlettim… İstifaya falan kalktı.

– Çalışkan çocuktur Fuat… Kurumu da iyi yönetiyor.

– Bunlara bir diyeceğim yok… Fakat canımı sıkan bir şey oldu.

– Neymiş o?

– Hesaplarda bir kuruş oynuyor.

– Bir kuruş.

İnönü: – Daha önceki toplantıda dikkatimi çekmişti… Bu bir kuruşun nereye gittiğini öğrensinler diye talimat vermiştim. Bulamamışlar… Fuat beyin hassasiyetini anlıyorum… Ama milletimiz ondan daha hassastır… Verdiği paranın nereye gittiğini mutlaka bilmek ister… İstifa bu gibi hallerde en kolay çıkar yoldur… Ama kimseyi rahatlatmaz… Hatta söylentilere bile sebep olur.

Atatürk: – Demek mesele bu… Bir kuruşun hesabı seni bu kadar üzdü… Haklısın… Kırk

para (bir kuruş) günün birinde 40 lira, 40 lira da 400 lira olur… Bu da giderek büyür halkın ağzında… Cumhuriyet’i kurarken böyle bir kuruşlara çok ihtiyacımız oldu. Peki ne yaptın sonunda?

İnönü: – Memurları seferber ettim… Ve 1 (bir) kuruşun yanlışlıkla başka bir hesaba geçirildiğini bulup çıkarttırdım… Bizim milletimiz cömerttir, elindekini, avucundakini verir… Ama verdiğinin doğru, dürüst yerlere harcandığını görmek ister… Buna inanmak ister.”

O günlerde bu hassasiyetle yönetilen kurumun bugün ki kayyumu da aynı hassasiyetle, THK’nın nerede 1 kuruşluk malı var diye arıyor. Hakkını yemeyelim.

Küçük bir farkla: Haraç mezat satmak için.

Ama Türkiye yanarken saçlarını taradığı için telefonlara bakamıyor.

Atam ! Nasıl büyük bir lidersin ki senden ödleri patladığı yetmiyor kurduğun kurumlardan bile korkuyorlar.

Ama korkunun ecele faydası olmayacak tabi.