Her işe, sebep-sonuç ilişkisi ile bakılan günümüzde birçok ilişkinin ‘sömürü’ temasını amaçlarında barındırdığı görülmektedir. Yapılan iyilikler karşınsında bile hemen sevinmemek gerektiğini düşünmek, bir paranoya hali değildir. Eskiler, boşuna “kaz gelecek yerden tavuk esirgenmez” dememişler… Demek ki, hediye gelen tavuklar, belki de sahip olduğumuz kazların elimizden gitmesine neden olabilir! Kaz ve tavukları bir kenara bırakıp biraz da ineklere göz atalım: “İneğin, önüne koyulan ota şükredip sevinmesinin anlamı yoktur! Asıl, sütünün gelmesine şükretmesi gerekir. Çünkü sütü kesilen ineğin etinden başka verecek bir şeyi kalmaz!” … (Bu kadar “siyaset” yeter deyip konuyu kapatıyorum) 

NİNNİNER HEP HOŞ SÖYLER: 

Bu ´gelişmekte olan ülke´ geyiği kadar saçma bir şey daha yok! Ya “gelişmiş ülke” olursun yahut “geri kalmış ülke” olur, sömürülürsün! Bu ikisinin arası yok! Birini ineklere, diğerini insanlara benzetebilirsiniz… İnsanların ineklere ot vermesi de inekleri sevdiğinden değil; ya sütünü yahut etini sevdiğindendir! Hiçbir gelişmiş ülke, (bizim gibi) geri kalmış ´büyük´ bir ülkeyi geri kalmışlar liginden çıkaracak bilim ve teknoloji yatırımlarına yönlendirmez! Eğer geri kalmışlar liginde koşturuyorsak, ‘Tüketim Toplumunun’ en kalabalık PAZARI olarak semirir dururuz… Bunu da, süt veren iri çok iri bir ineğe benzetebilirsiniz... Hayatta kalmamızın, daha doğrusu ‘canlı tutulmamızın’ tek bir nedeni vardır: Bol süt veriyor olmamız!

BÖYLE TEKNOLOJİ TRASFERİ OLMAZ! 

Yüzlerce milyon dolar parayı bastırıp 48 metre uzunluğunda bir makine satın alacaksınız, o makinenin ürettiği yüksek teknoloji ürününü elinize alıp “Türkiye falan filan teknolojisine sahiptir” diyeceksiniz. Sonra iyice koltuklarınız kabaracak! Havanız öyle artacak ki size o tezgâhı satan firmaya bile posta koyacaksınız… Tezgâhı size satan firma ile sözleşmenizi yenileme gereği duymayacaksınız. Teknik sorunlar yüzünden tezgâh üretim yapamaz hale gelince de; “…falan filanı üretmek ekonomik değildi, vazgeçtik!” diyeceksiniz… Herkesin de bu hikâyeyi yemesini bekleyeceksiniz. 

 Kusura bakmayın ama kimseye yediremezsiniz! ye-mez-ler! 

 * * * 

AMERİKAYI TEKRAR KEŞFETMEME TAKINTISI: 

Burada üzücü olan bir konu da yıllardır, “gelin teknolojiyi Türkiye’de üretelim” diyenlere burun kıvırıp, “Amerika’yı tekrar keşfetmeye gerek yok!” diyen ve umutlarını söndüren, heveslerini kurutanların kendi yaptıklarının söyledikleri ile çelişki içerisinde olmasıdır. Bu kişiler ortadaki çelişkiyi fark edemeyecek kadar aptal olmayacağına göre (dilerim aptal değillerdir) ortaya çok daha acı bir durum çıkıyor: “Bilim ve teknoloji stratejilerinin topal bırakılmasında kasıt aranmalıdır!” Böyle bir şey mevcutsa, bundan daha büyük bir ihanet olabilir mi? 

“Haydi, yerli otomobil üretelim…” 

Otomotiv gibi ikincil teknolojilerden önce elektronik teknolojisini 20-25 yıl zarar etmek pahasına kurmamız gerekiyor. İthal yarıiletkenler kullanarak milli teknoloji filan olmaz! (Bakın burası önemli!) Bir daha söyleyeyim de anlamayan kalmasın:

 “İthal yarıiletkenler kullanarak milli teknoloji filan olmaz, olamaz!” 

Elektronik, bu gün, Türkiye gibi ‘teknolojide hızla ilerlemek zorunda olan bir ülke için’ bir numaralı sektördür! Yazılım da ayrı bir mecra gibi görünse de aslında elektroniğin bir alt koludur. Önümüzde Hindistan ve Yeni Zelanda gibi örnekler varken, ülke imkânlarını sömüren, kirleten ve dışa bağımlılığa sürükleyen sektörlere ısrarla stratejik demek cahillik filan değildir! 

Bizzat kasıt aramak gerekir! 

Bir mühendislik merkezi; çalışma sürecinde, ürettiklerini tanımlarken icat ve mucit içermedikçe pek bir katkı sağlamaz!

Kurumlar, bu tür merkezleri mucitlere teknik imkânlar sunmak ve bu imkânların ve donanımların yardımı ile icatlar elde etmesini sağlamak için açar! Ar/Ge Laboratuarı ile tasarım merkezinin arasında çok büyük fark vardır. Bu farkı hattat ile fotokopici arasındaki farka benzete bilirsin. 

Hattatın eserine paha biçilemez. Fotokopi ise 10 kuruşa çekilen basit bir şeydir… Bir de İnovasyon Laboratuarı diye bir şey var. Onun da yeri fotokopiciden iyidir ama hattatlık ile ilgisi yoktur!

Bir anlam hatası da şudur: 

Ar/Ge diye kurulan, bazı kurumlar tarafından "hibe" ve "destek" ile ödüllendirilen birçok laboratuar Ar/Ge yerine Ür/Ge hizmeti verir… 

Ür/Ge nedir: Ürün Geliştirme! Yani, laboratuar mevcut bir ürün üzerinde çalışır ve örneğin; ürünü daha hafif, daha az tüketen, daha az ses yapan yahut işleviyle ilgili özellikler için “daha fazla” kriterlerinin olmasını sağlamaya çalışır. 

Teknoloji ile üretilemeyecek tek şey sevgidir. Mutlaka ‘İNSAN’ gerekir. 

Hep sevgi ile kalın. 

Murat SEVGİ 

 http://twitter.com/MuratSevgi