Minnettar olmak kendimizle başlar. Kim olduğumuza ve nelere sahip olduğumuza şükretmek, diğer insanların iyiliğini, başarılarını kabul etmek daha kolay olur. Herkesin yetkinliği, sahip olduğu değer yargıları, yaşantısı ve tercihleri farklıdır. Bunları bir bütün olarak kabul etmek, kendi sahip olduklarımıza şükretmek, kendimize olan en büyük minnettarlıktır. Yaşamlarımızı dönüştürecek, kolaylıkla şükredecek ve takdir edebilecek gerçekleri yaratmanın yolu buradan geçer.
Olayları ve insanları olduğu gibi kabul etmek, yaşadığın şehrin insanlarını ve kültürünü olduğu gibi kabul etmek ve bunları benimsemek ve en önemlisi “ şükür ve minnet ”duygusunu her zaman anımsamak kendiniz için yapacağınız en büyük iyilik ve hayatınız için en önemli adım olacaktır.
Bu yaklaşım dünya ile ilişkinizi kökünden değiştirebilir. Bu sayede size acı veren şeylerin etkisini azaltıp, sevinçlerinizi, neşenizi yükseltebilirsiniz.
Takdir etmek ve şükretmek her zaman yanyana olan iki değerdir. Zor bir deneyim anlatıldığında ilk yapılan şey şükretmek; sevdiğimiz ve değer verdiğimiz birileri bir başarı kazandığında severek ve coşku ile yaptığımız şey takdir etmektir. Peki biz yaşamımızda takdir ve şükür konularında ne kadar cömertiz.
Peki yeni ve mutlu bir olay yokken şükretmek ? Bunu her zaman yapabiliyor muyuz?
Özel hayatta işler yolunda gitmezken sağlıklı olduğuna şükretmek veya maddi anlamda çok iyi durumda değilken sahip olduğun güzel
bir ilişkiye şükretmek… ya da kendini hayatının hiçbir alanında desteklenmiş hissetmiyorsan…
O zaman olanı olduğu gibi kabul etmek lazım. Bunu yaparsanız mutluluk gelir. Bunun arkasından hemen şu soru gelir “ bu kabul beni kaderci ya da kaybetmeyi kabul etmiş yapmaz mı ?” Hayır, yapmaz.
Kabullenmek teslim olmak anlamına gelmez. Olanı ve kendimizi kucaklamak ve oradan gelecek güzel ve olumlu duyguları kabul etmek açık olabilmektir. Ve bu da bir insan için en değerli ve özel olgudur.
Minnettarlığın en yüksek şekli, gerçeği olduğu gibi kabul etmektir. Kabul etmek dönüşümün ve farkındalığın yolunu açar.
