Satılacak bir şey kalmadı, sıra adalete geldi.
Hazır savaş da var, herkesin dikkati orada.
Kaşıkçı davasını birkaç kaşık dolara sattılar.
Kaşıkçı ABD de evlilik işlemleri için konsolosluğa başvuruyor, onlar da “burada yapamayız Türkiye’ye gitmeniz gerekir” deniyor.
Tezgah oradan başlamış.
Adam İstanbul’a geliyor. Konsolosluğa gidiyor. Ve hokus pokus, adam orada kayboluyor.
Olaydan önce Arabistan’dan özel bir ekip konsolosluğa gelip yerleşiyor, hokus pokustan hemen sonra da elini kolunu sallayarak ülkelerine dönüyorlar.
Kaşıkçı’nın nişanlısı işin peşini bırakmayınca önce Türkiye’de daha sonra Arabistan’da bir dava açılıyor. Daha sonra Arabistan Türkiye’deki davayı istiyor.
Çünkü Türkiye’deki deliller çok önemli.Kaza ile demokratik bir ülkenin eline geçerse tezgah açığa çıkabilir.
Ve Adalet Bakanlığının uygun görüşü üzerine dava o ülkeye devrediliyor.
Türk ceza muhakemeleri usul kanununun ;
“ Davaya bakmak yetkisi, suçun işlendiği yer mahkemesine aittir.(Md 12)” amir hükmüne rağmen.
Halbuki Kaşıkçı davası için ne demişlerdi?
“Deliller elimizde, dinletiriz ama vermeyiz”
“Suçun işlendiği yer İstanbul olduğu için İstanbul’da yargılanmalı”
“Bunlar dünyayı enayi zannediyorlar”
Bu adaletin ilk satılışı değil tabi ki.
2017 de “Deniz YÜCEL’i vermeyiz” diye kükremişlerdi. Deniz gitti.
2018 de “ Ey Amerika ! Rahip Brunson’u alamazsınız, burada yargılanacak” diye afra tafra yaptılar . Kabadayılıktan kısa bir süre sonra hapisteki Brunson özel uçakla ABD’ye uçtu.
Yurtiçindeki yandaş takımının çocukları, damatları ve akrabalarının FETÖ den aklanmasını,
FETÖ lideriyle maklubeye kaşık sallayan ve fotoğraf çektirenlerin makam mevki sahibi yapılmasını saymıyorum bile.
Tesadüf bu ya davanın devredilmesinin ardından Suudi Arabistan kralı Türk Cumhurbaşkanını Mekke’de bayram namazı kılmaya davet ediyor !
Tanrı yardımcıları olsun.
Çünkü adaleti satanlarla alanlar kendileri için adalet aradığında Tanrı’ya daha çok ihtiyaç duyacaklar... Yakındır…
